%0 Journal Article %T ثبات سکونتی در سکونتگاه‌های غیررسمی شهر تبریز %J نامه انجمن جمعیت شناسی ایران %I انجمن جمعیت شناسی ایران %Z 2008-3742 %A مبارک بخشایش, مرتضی %A احمدی, علی یار %A رجبی, ماهرخ %A گلی, علی %D 2023 %\ 02/20/2023 %V 17 %N 34 %P 241-268 %! ثبات سکونتی در سکونتگاه‌های غیررسمی شهر تبریز %K ثبات سکونتی %K احساس مطبوعیت اجتماعی %K تعلق به مکان %K سرمایه اجتماعی %K احساس امنیت اجتماعی %R 10.22034/jpai.2023.1986899.1261 %X ثبات یا پایداری سکونتی یکی از مؤلفه‌های مهم در برنامه‌ریزی‌های جمعیتی و اجتماعی در سکونتگاه‌های رسمی و غیررسمی است. اقامت بلندمدت در یک محله موجب شکل‌گیری هویتی از مقیم بودن می‌شود که دارای پیامدهای مثبتی در راستای کمک به جامعه بوده و باعث کاستن از آسیب‌های اجتماعی می‌شود. هدف پژوهش حاضر، تبیین ثبات سکونتی در سکونتگاه‌های غیررسمی شهر تبریز است. پژوهش حاضر، یک مطالعه پیمایشی مقطعی است که داده‌های آن از طریق پرسشنامه گردآوری شد. براساس یافته‌ها، شهروندان ساکن در سکونتگاه‌های غیررسمی از ثبات سکونتی متوسطی برخوردار هستند که نشان‌دهنده تمایل آن‌ها برای اقامت بلندمدت در این مناطق می‌باشد. همچنین، بین احساس مطبوعیت اجتماعی، سرمایه اجتماعی، توسعه‌پذیری، احساس امنیت اجتماعی، انسجام اجتماعی، احساس تعلق به مکان و هویت اجتماعی با ثبات سکونتی رابطه معناداری وجود دارد. تحلیل چندمتغیره نشان می‌دهد، پنج متغیر (احساس تعلق به مکان، اعتماد اجتماعی، احساس امنیت اجتماعی، هنجارمندی و احساس مطبوعیت اجتماعی) عوامل ماندگار در ارتباط با ثبات سکونتی هستند که در مجموع 382/0 از واریانس آن را تبیین می‌کنند. براساس نتایج، سرمایه‌گذاری در مؤلفه‌های غیرمادی همچون سرمایه اجتماعی، اعتماد اجتماعی و امنیت اجتماعی در کنار عامل کالبدی مطبوعیت اجتماعی می‌تواند در برنامه‌ریزی‌های شهری مورد توجه قرار گیرد. %U https://www.jpaiassoc.ir/article_703175_befa40a3cdaddcde5c104830a9f8d65d.pdf